W pewnym odległym zakątku wszechświata wśród migotu niezliczonych systemów słonecznych była sobie raz gwiazda, na której mądre zwierzęta wynalazły poznanie. Była to chwila największej pychy i największego zakłamania w "dziejach świata" - ale też tylko chwila. Po kilku tchnieniach natury gwiazda wystygła i mądre zwierzęta wymarły.
Friedrich Nietzsche
O prawdzie i kłamstwie w pozamoralnym sensie
Na wieki wieków
Heliografie dla moich synów
3 gramy asfaltu syryjskiego rozpuścić w 15 ml olejku lawendowym.
Kilka dni poczekać.
Emulsję nanosić pędzelkiem na blachy cynowe.
Suszyć, około 20 minut na rozgrzanej płycie żeliwnej.
Naświetlać w słońcu od dwóch do trzech dni.
Emulsję asfaltową, która nie stwardniała wypłukać terpentyną lub olejkiem lawendowym.
Joseph Nicéphore Niépce nazwał ten proces heliografią. Opisał go w „Notice sur l’Héliographie”
z 1829 roku. Jest to pierwszy proces fotograficzny umożliwiający trwałe zapisanie na płycie metalowej obrazu rzeczywistości, powstającego w ciemni optycznej (camera obscura).
camera obscura 2005/1-∞ (z Burkhardem Waltherem)
Chciałbym Państwa bardzo serdecznie zaprosić do wzięcia udziału w tym ogólnoświatowym projekcie. Co tydzień są licytowane na płaszczyźnie ebay dwie kolejne liczby, które markują dwa miejsca na pudełku o wymiarach 18x13x3 cm. Wewnątrz na tylnej ściance jest przyklejony
czarno-biały nienaświetlony film. Dwie osoby, które wygrały licytację otrzymują po kolei pudełko, nakłuwają w naznaczonym miejscu otworek, naświetlając w ten sposób swoją część filmu. Powstaje jedna fotografia, zrobiona przez dwóch ludzi, w dwóch różnych miejscach na świecie. Wywołany film, kamera, przysłane teksty i opakowania pocztowe są po zdigitalizowaniu i umieszczeniu na stronie internetowej (camera-obscura-1-inf.net) niszczone.
Przemek Zajfert – Rocznik 59, zamieszkały w Stuttgarcie. Samouk. Artysta ulicy.
W jego partycypacyjnych projektach (camera obscura 2005/1-∞, the 7th day) wzięło do dzisiaj udział około 15000 osób. Od kilkunastu lat podróżuje z czarnym sześcianem o wymiarach 2x2x2m po Europie. Umieszcza go w miejscach publicznych, na targowiskach lub promenadach. Sześcian ten, jest jego galerią, miejscem pracy i jednocześnie magicznym miejscem zapraszającym przypadkowych przechodniów na krótkie, ale intensywne spotkanie.