"PRACTICE OF INNER OBSERVATION"
Od Darii:
Najczęściej pracuję na scenie, ale rezydencja Instytutu Teatralnego im. Zbigniewa Raszewskiego w BTL pozwoliła mi spędzić dużo czasu w roli widza. Przychodziłam na ten sam spektakl kilka razy i obserwowałam siebie w tej roli. W ten sposób odkryłam, że z perspektywy gościa brakuje mi poczucia ciepłego zaangażowania się w proces twórczy. Poprzez sztukę chciałabym usłyszeć: „Zależy nam na tym, abyś była”.
Stąd wziął się pomysł stworzenia wieczoru teatru tańca, który będzie próbą „przytulenia” widza, stworzenia z nim czegoś wspólnego, okazania troski i zrozumienia, aby osoba przychodząca do teatru poczuła się wyjątkowo ważna. Chcę położyć jej rękę na ramieniu i zapytać: „Jak się masz? Jak się czujesz?” I tak, wiem, że to może być trudne.
------------------------------------
Ад Дар’i:
Часцей за ўсё я працую на сцэне, але рэзідэнцыя ад Тэатральнага Iнстытута імя Збігнева Рашэўскага ў БТЛ дазволіла мне правесці шмат часу ў якасцi гледача. Я па некалькі разоў прыходзіла глядзець адзін і той жа спектакль і назірала за сабой у гэтай ролі. Так я зразумела, што мне, як госцю, бракуе адчування клопату і цёплага ўцягнення ў працэс. Праз мастацтва я б хацела пачуць: «Нам не ўсё адно, што ты ёсць».
Адсюль узнікла iдэя зрабіць вечар тэатра танца, які стане спробай «абняць» гледача: стварыць штосьці агульнае з ім, выказаць клопат і разуменне, — каб чалавек, які прыйшоў у тэатр, адчуў, што ён для нас важны. Я хачу, пакласці руку яму на плячо і спытаць: «Як справы? Як ты сябе адчуваеш?». I так, я ведаю, што гэта бывае складана.
-------------------------------------
From Darya:
Most often I work on stage but the residency from the Zbigniew Raszewski Theatre Institute at BTL allowed me to spend a lot of time being a spectator. I would come to the same performance several times and observe myself in this capacity. That way I discovered that as a guest I lacked the feeling of care and warm involvement in the process. Through art, I would like to be told, “We do care that you exist.”
This is where the idea came from to create an evening of dance theatre which will be an attempt to “hug” the viewer, to create something in common with them, to show care and understanding so that the person who comes to the theatre feels that they are important to us. I want to put my hand on their shoulder and ask, “How are you? How do you feel?" And yes, I know it can be difficult.
Białostocki Teatr Lalek bierze udział w organizowanym przez Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego programie rezydencji artystycznej dla twórców i twórczyń z Białorusi i Ukrainy.
